Orixe do salto de altura

A orixe do salto de altura remóntase máis ou menos aos anos do comezo da humanidade cando este se vía obrigado a sobrepasar obstáculos.Os gregos non incluíron o salto de altura nos seus xogos olímpicos. Máis tarde os celtas no s. XIII a.C. facian competicións de subirse a un muro empregando so o impulso das pernas non se semellaba nada ao salto de altura actual. Tivemos que esperar ata que  británico Adam Wilson saltase 1,575 m nun encontro atlético en St. Ronan Border Club, no 1812 en Escocia. Sábese que houbo premios en metálico e que estas competicións de salto foron moi activas en Gran Bretaña ata que se exportaron a EEUU, onde estableceron un novo récord da man do canadiense John Overland, superando o 1,67m no ano 1839. O salto de altura foise popularizando pouco a pouco e xa polo 1874 aparece o que podemos considerar o primeiro gran saltador da historia moderna, o inglés Marshall Brooks, que rompe o récord, deixándoo en 1,89m. A súa técnica era mi rudimentaria, efectuaba o impulso case fronte ao listón, o cal franquea doblando as pernas baixo o seu corpo, co tronco prácticamente vertical.
Esta técnica foi mellorada polo americano Mike Sweeney, perfeccionando o paso do listón cunha tijereta con retorno interior e ademáis mellorou a carreira de impulso, a cal era ignorada ata o momento. Con isto logrou subir o récord a 1,97m no 1895.
Georges Horine supera a barreira máxica dos 2m no 1912 co seu rodillo californiano, impulsándose co pé interior e franqueandoo de lado cunha lixeira inclinación do tronco. Harold Osbon personaliza o estilo de Horina e supera os 2,03m, xerando moita polémica e conseguindo que se simplificase o reglamento.
En 1940 Lester Steers populariza o rodillo ventral, co que batiu o récord mundial 2,11m. Durante moitos anos as técnicas convivían, pero acabou triunfando o rodillo ventral ata que no 1968, nos Xogos Olímpicos celebrados en México Dick Fosbury, saltador estadounidense, empregou un novo estilo. Foi tan revolucionario, que nun primeiro momento foi descalificado. A súas técnica, coñecida como Fosbury, consistía en acercarse ao listón en carreira e saltalo de espaldas, levantando as dúas pernas no último instante, para sobrepasar o obstáculo. Con esta técnica Dwight Stone supera os 2,30m e o cubano Javier Sotomayor, consigue o actual récord do mundo con 2,43m (en interior) e 2.45 metros (en exterior), conseguidos no 1993.. Stefka Kostadinova (Bulgaria) posúe o record mundial das mulleres de 2.09 m dende 1987, o récord máis antigo por bater no atletismo.

Adxunto este video, para que poidades disfrutar vendo os diferentews estilos/técicas de salto e apreciedes perfectamente a súa técnica:

E nos para aprender deberiamos seguir un proceso similar ao seguinte, e dende logo se temos que ensinar nós esta modalidade de salto, esta é unha boa maneira: