Antigamente chegouse a saltar con pértiga empregando picas de madeira (case ríxidas), metal (cunha flexibilidade case nula) ou posteriormente xa feitas con bambú, as cales ata ese momento eran as mellores; estas revolucionaron o salto con pértiga, debido a diferencia que tiñan (doblándose) con respecto das anteriores.
A partir dos anos 60 a pértiga de fibra de carbono causou furor e fixo que se progresase moito nas marcas de pértiga, este material tiña unha flexibilidade inimaxinable ata o momento, que pronto se empezaron a mellorar empregando fibra de vidrio na zona central da pértiga, onde esta é máis flexible facilitando así que se dobre nos extremos e a fibra de carbono o impida nos extremos, dado que nos extremos nos interesa que se dobre moito.
- Características das pértigas según os números que teñen inscritos:
- O primeiro número indica a lonxitude da pértiga en metros
- O segundo a dureza que se mide en libras, indica o peso máximo da persoa para o que foi creada esa pertiga
- O terceiro é a flexibilidade, o cal se mide en milímetros
Evolución:
Antiguamente no estaban reglamentadas ni el tamaño, ni el peso, ni el material de las pértigas, lo que ha permitido las mejoras en las marcas.
- Hasta 1900 as pértigas eran de madeira de pino verde ou castiñeiro. Eran moi gordas, sendo difíciles de manexar.
- Polo ano 1942 Cornelius Warmerdam saltou 4,77m empregando unha caña de bambú.
- A partir desta data comezan a aparecer as pértigas de aluminio, moito mais lixeiras.
- A partir de 1943 os suecos crean unha pértiga de aceiro flexible, o que sustitúe a todo o anterior.
- En 1961 aparece a pértiga de fibra de vidrio o que provoca continuos saltos por enriba de 4,78m
- A principio dos 70 aparece a pértiga de fibra de carbono, cada vez máis especializada e fai que se sigan batindo récords mundiales e olímpicos nesta disciplina de saltos.
Se tedes curiosidade, podedes ver como se fabrican as actuais pértigas neste ilustrativo video:
No hay comentarios:
Publicar un comentario